یارب نوشته بد، از یار ما بگردان

لعنت به حسی که آدم ها رو وادار به دوری میکنه. لعنت بهش وقتی آنقدر قویه. لعنت بهش وقتی همه چی رو مغلوب خودش میکنه.

اینکه آدم نگرانت باشه، اینکه آدم بی نهایت دلتنگت باشه، اینکه آدم با هر چیزی با هر خبری که احتمالا تو و اطرافیانت درگیرش هستین، بغض کنه و حتی ندونه که تو کجایی و در چه حالی، اینکه روزی هزار بار به خدایی که باهامون قهر کرده، التماس کنه که نگهدار تو و عزیزانت باشه، اینکه بارها و بارها برات بنویسه و نتونه که بفرسته، اینکه تو رو با همه جونش بخواد ولی نتونه که حتی یه لحظه داشته باشه، اینکه با همه ی اینا ترجیح بده بمیره، ولی از طرف تو طرد نشه، اینکه خودش بدونه که چقدر برات بی ارزشه ولی حاضر نشه هیچوقت از تو همچون چیزی را بشنوه، اینکه آدم چشمشو روی تمام احساساتش ببنده و خودشو زجر بده فقط و فقط برای اینکه جرات و قدرت روبه رو شدن با انچه که واقعیت هست را نداره، اوج ضعف اون آدمه. 

لعنت به من وقتی آنقدر ضعیفم.